05

		La conta dou cavailléi mistérieu
		to pe on coou l'a chentù le pache d'on sevà dirì Ileu. Queriooujà ch'e veriayé é l'a vu on bo cavailléi que vignave pe la rotta. Can l'é issà aper; lo cavailléi Il'a demandà de pouchèi abéréi chon sevà.  La feuille l'a to de chouite gavà ià lo leunzo é, timidda, ch'é tossaye en donlà.  Lo sevà l'a bu. Lo cavailléi l'a remerchiaye, l'é remontà a sevà, l'a chaluaye é l'é partì.  Fatte cattro pache, ch'é aplantà é l'a demanda-lèi : « Vouillade-vo verì avouéi mé ? ». « Na, merchì » l'a repondù Ileu rejoluya.  Méi lo regar dou cavailléi l'a atteriave, Ileu vejave paméi che boudjì.  Lo cavailléi l'a enchistà é to pe on momàn la feuille l'a vu chon fichù partì ver lo cavailléi.
En pachèn pe la rotta vyiille entro lo Fobour é la Goletta ye on sapalleun dédià a Chente Barba é aper y é éira fontara. On coou, gnon che rapelle paméi can, éira feuille l'é allaye lavéi le pateun.		Can l'a vu que lo cavailléi l'a préi chon fichù, l'e partîa en coourèn ver méijón, terrorijaye.  ch'é fremaye den méijón é can l'a vejà che approtchì a la feréissa l'a paméi iù gnon chu la rotta. Renque on per de zor apréi lé allaye reprendre le pateun.

05